این 4 محصول، کالاهای فولادی نیمه ساخته (فرآورده‌های میانی نورد فولاد) محسوب می‌شوند که برای تبدیل‌شدن به محصول نهایی بایستی یک یا چند مرحله دیگر فرآوری شوند. تفاوت این محصولات در ابعاد و شکل سطح مقطع آن‌هاست.
اگر شمش به‌طور مستقیم از تولید CCM به مصرف نورد برسد به آن شمش CCM یا بیلت گفته می‌شود. بیلت را بانام شمشال نیز می‌شناسند. این محصول طول بیشتری نسبت به شمش دارد و با سطحی دایره شکل یا مربعی و عرضی کمتر از 15 سانتی‌متر عرضه می‌گردد. از این محصول بیشتر برای تولید میلگرد و سیم استفاده می‌شود. بیلت در رده‌های مختلف مانند 3SP و 5SP تولید می‌شود. بیلت انعطاف‌پذیر است و نسبت به کشش، خمش و پیچش منعطف می‌باشد.
یکی از انواع شمش فولادی، شمش اسلب است که همانند بیلت مقاومت بسیار زیادی را از خود نشان می‌دهد. این شمش فولادی دارای سطح مقطع مستطیل شکل بوده و به همین سبب ظاهری زیبا نسبت به سایر شمش‌ها دارد. این شمش‌ها در بسیاری از مواقع به طول 12 متر، عرض 25/1 متر و ضخامت 230 میلی‌متر در بازار یافت می‌شود. اغلب این نوع شمش‌ها از جنس فولاد کربنی می‌باشد و عمدتاً در تولید و ساخت ورق‌های فولادی کاربرد دارند.
این محصول در شکل مستطیل، دارای عرض بین 650 میلی‌متر تا حداکثر 2000 میلی‌متر، ضخامت 200 تا 250 میلی‌متر و طول متغیر 4 تا 12 متر است. در این محصول از آلیاژهایی مانند آهن، کروم، مس، منگنز، مولیبدن، نیکل و سیلیسیوم استفاده گردیده است.